‘Huisarts ziet meer patiënten met psychische klachten’, kopt Skipr op 21 januari 2015. De Telegraaf schrijft dat de huisarts minder empathie toont, terwijl de patiënt wil dat de dokter luistert, ondersteunt en respect toont. Misschien wel logisch dat dit moeilijker wordt. Huisartsen hebben het anno 2015 drukker dan ooit met de vele extra zorgtaken die ze door hervormingen in de zorg op zich moeten nemen.
Hoe blijft, tijdens alle veranderingen, de verbinding tussen eerste- en tweedelijnszorg overeind? Dat vroeg ik me afgelopen maanden af. Vinden ggz-instellingen, die in rap tempo hun zorgaanbod door verschillende decentralisaties moeten aanpassen, de tijd om met huisartsen te overleggen. Lukt het huisartsen om overzicht te houden over tientallen zorgaanbieders. En weten ziekenhuizen en verzorgingshuizen hoe zij inspelen op de veranderende wensen van de verwijzer 2.0?
Die verbinding is soms kwetsbaar. Iedereen weet dat in tijden van stress een relatie onderhouden lastiger is. Dat geldt voor vriendschappen of de liefde. Wanneer ik het druk heb, ben ik minder attent en luister ik soms met een half oor. Een dag heeft maar 24 uur en wanneer je bezig bent met het oplossen van je eigen ‘sores’ is er minder ruimte voor dat beetje extra! Dat geldt ook voor professionele relaties.
Cliëntenonderzoek van ZorgfocuZ bevestigt dat er nog winst te behalen valt. In de onderzoeken komt terug dat voor de patiënt regelmatig onduidelijk is waar tijdens het verwijsproces het dossier ligt en wie verantwoordelijk is. Ook (terug)rapportage is een probleem. Patiënten vertellen hun verhaal regelmatig meerdere keren. Huisartsen geven aan dat zorgaanbieders zich eigengereid opstellen door een verandering rondom aanmeldprocessen te initiëren zonder de verwijzer te betrekken. Zorgaanbieders weten niet altijd hoe ze de verwijzer kunnen bevragen om te verbeteren. Ze willen hem of haar niet onnodig lastig vallen.
Afgelopen maanden heb ik, samen met mijn collega’s bij ZorgfocuZ, gezocht naar een oplossing. Het resultaat is een onderzoeksmethode waarmee zorgaanbieders een beeld kunnen vormen van hun verwijzer in de breedste zin van het woord. Het onderzoek helpt in kaart te brengen wie de verwijzer is en wat hem drijft. Het geeft inzicht in de herkomst van aanmeldingen en hoe een verwijzer keuzes maakt. Het geeft het imago bij de huisarts weer. Een nieuwe methodiek, die interne kennis combineert met een extern onderzoek. Nieuwsgierig? Lees dan meer onder verwijzersonderzoek.
